ENORM vervuilingsprobleem: volgens experts wil je niet weten hoeveel gezichtsmaskers er elke minuut worden weggegooid

Weet je nog dat er een wereldwijde oproep was om te stoppen met het gebruik van plastic rietjes, anders zouden we het milieu ernstig schaden? Restaurants stopten met het verstrekken van deze aan klanten, bedrijven en ondernemers, waardoor er miljoenen herbruikbare en duurzame rietjes werden gemaakt, en milieubewustzijnscampagnes om “stroloze oceanen” te creëren schoten als paddenstoelen uit de grond.

Helaas lijkt het mogelijk dat elke vooruitgang die is geboekt voor deze milieutechnische oorzaak volledig is weggevaagd dankzij de waanzinnige vervuiling door de 2020-versie van het probleem van plastic rietjes – wegwerpmaskers.

“Het volgende plastic probleem:” Wetenschappers waarschuwen voor ernstige gevolgen voor het milieu van ongebreideld gebruik van gezichtsmaskers

Volgens de organisatie Strawless Ocean zal er in 2050 qua gewicht meer plastic in de oceaan zitten dan vis. En zelfs vóór COVID-19 werd er jaarlijks meer dan 300 miljoen ton plastic geproduceerd, waarvan het meeste in het milieu terechtkomt als vervuiling afval.

Volgens verschillende onderzoeken wordt deze trieste toestand van vervuiling versneld door het wijdverbreide gebruik van gezichtsmaskers tijdens de huidige pandemie. Een nieuw artikel dat in Frontiers of Environmental Science & Engineering is gepubliceerd, citeert zelfs onderzoek dat schat dat wereldwijd drie miljoen gezichtsmaskers elke minuut in de prullenbak worden gegooid – dat komt overeen met ongeveer 129 miljard gezichtsmaskers per maand.

Waar gaan al deze gezichtsmaskers naartoe? Onder andere rechtstreeks onze oceanen in.

“Met steeds meer berichten over het ongepast weggooien van maskers”, waarschuwen de auteurs van het nieuw gepubliceerde paper, “is het dringend noodzakelijk om deze potentiële bedreiging voor het milieu te onderkennen en te voorkomen dat het het volgende plastic probleem wordt.”

Dit is wat er gebeurt als gezichtsmaskers in de omgeving terechtkomen

In hun paper merkt het team van onderzoekers, afkomstig van zowel Princeton als de University of Southern Denmark, op dat wegwerpmaskers niet biologisch afbreekbaar zijn en minuscule plastic vezels, microplastics en nanonplastics bevatten. Zodra deze maskers worden weggegooid en in het milieu terechtkomen, worden maskers blootgesteld aan zonnestraling en hitte en beginnen ze tot op zekere hoogte af te breken. De afbraak van kunststoffen in de maskers is echter langzaam tot vrijwel onbestaande, waardoor ze zich ophopen in onze bodem en water.

En hoewel er nog niet genoeg gegevens zijn over de werkelijke impact van deze maskers op het milieu, vermoeden de onderzoekers sterk dat het ongebreidelde gebruik van wegwerpmaskers ervoor zorgt dat schadelijke biologische en chemische stoffen zich verspreiden en gezondheidsrisico’s opleveren voor dieren, mensen en de ecosysteem.

Het punt is dat niemand het heeft over het weggooien van deze gezichtsmaskers (in tegenstelling tot plastic waterflessen en plastic zakken voor eenmalig gebruik). Dus, wat kunnen mensen doen? Hier zijn een paar suggesties om in gedachten te houden en om uw impact te verminderen:

Neem contact op met uw gekozen vertegenwoordigers om het bewustzijn te vergroten over de noodzaak van standaardrichtlijnen of -protocollen voor het omgaan met maskerafval
Moedig uw plaatselijke functionarissen aan om vuilnisbakken voor alleen maskers te plaatsen
Als u gezichtsmaskers gebruikt, overweeg dan om een ​​herbruikbare stoffen maskers te gebruiken (hoewel u er niet van moet uitgaan dat deze daadwerkelijk de verspreiding van COVID-19 helpen vertragen, moet u weten dat stoffen maskers nog minder effectief zijn dan chirurgische gezichtsmaskers of N95-maskers, vooral wanneer ze worden gedragen, aangetrokken of verkeerd afgezet)
Ondersteun uitvinders die de ontwikkeling van biologisch afbreekbare wegwerpmaskers onderzoeken

Kort gezegd: welke kant u ook kiest bij het dragen van een gezichtsmasker… het probleem van vervuiling is een probleem dat we allemaal op de best mogelijke manier moeten aanpakken.

Bronnen: