Fibromyalgie patiënten hebben lagere botdichtheid

Een nieuwe meta-analyse concludeert dat de botdichtheid bij vrouwen met fibromyalgie duidelijk lager is.

De patiënten waren vrouw en/of Kaukasisch. De studie is gepubliceerd in Clinical Rheumatology.

De relatie tussen fibromyalgie en de botdichtheid lijkt te kloppen. Een lagere botdichtheid kan voorkomen bij fibromyalgiepatiënten omdat de meeste patiënten teveel pijn hebben om regelmatig te sporten/bewegen. Dat is een risicofactor voor een lagere botdichtheid. Hierbij krijgen de patiënten vaak minder zon, wat tot lage vitamine D spiegels leidt –dit is een andere risicofactor voor een lagere botdichtheid. Dit is natuurlijk weer een risicofactor voor osteoporose.

Vrouwen

Andere condities die meestal voorkomen bij fibromyalgie zijn de prikkelbare darm en depressie; deze twee aandoeningen staan eveneens in verband met een lage botdichtheid. Interessant genoeg komen fibromyalgie en een lage mineraalbotdichtheid vooral voor bij vrouwen.

De meta-analyse van de Koreaanse onderzoekers (Korea University College of Medicine) betrof de data van 12 studies waarbij in totaal 695 FM-patiënten en 784 gezonde mensen betrokken waren. De botmineraaldichtheid (BMD) werd tussen deze twee groepen vergeleken, waarbij rekening gehouden werd met etniciteit, BMD en sekse.

Er bleek een significant lagere BMD te zijn bij FM-patiënten van Kaukasische afkomst, maar niet bij Turkse patiënten. De BMD was lager in de lumbale wervelkolom, maar niet in de nek, heup of in het dijbeen. De dichtheid werd gemeten met behulp van Dexametrie (dual X-ray absorptiometry) en DPA (dual-photon absorptiometry). De analyses onthulden een botdichtheid die significant lager was bij vrouwelijke FM-patiënten. De BMD kon niet goed gedetecteerd worden als er gebruik werd gemaakt van QUS (quantitative ultrasound).

Centrale zenuwstelsel

De identieke veranderingen betroffen het volume van de grijze stof en in connectiviteitspatronen. Volgens de onderzoekers helpen de bevindingen bij de behandeling van patiënten die gericht zou moeten zijn op het centrale zenuwstelsel, in plaats van behandelingen waarbij de focus ligt op de heupregio.

Vitamine D en calcium

Volgens eerdere bevindingen die ongeveer gelijk zijn, zou de suppletie van calcium en vitamine D in combinatie met krachttraining behulpzaam kunnen zijn. 1

Bron