Gezonde mensen testen is stom

Luister naar dit artikel

Het dwangmatig testen en in quarantaine plaatsen van gezonde sporters is nog dommer.

Het is de laatste week van het Europees Kampioenschap Handbal Heren 2022, dit jaar gehouden in Slowakije en Hongarije, en de spelers kunnen maar niet stoppen met positief testen op Corona. IJsland, waar handbal enorm in de belangstelling staat, liet vorige week elf spelers aan de kant staan ​​na positieve tests. Hun sterdoelman, Björgvin Páll Gústavsson, kwam gisteren uit zijn isolement om tegen Kroatië te spelen, om vanmorgen opnieuw positief te testen. Het is terug in quarantaine voor hem, terwijl hij wacht op een PCR-bevestiging. Niemand is eigenlijk te ziek om te spelen, maar het alternatief – Omicron verspreiden onder een stel andere atleten die het hoe dan ook zullen krijgen – is ondenkbaar.

Massabeheersing is een reeks beleidsmaatregelen die van mensen eisen dat ze de hele tijd gek doen. Omicron is overal; Het opsluiten van een paar atleten zal het niet vertragen. Daarbij komt het feit dat deze handbalspelers allemaal volkomen gezond zijn; hun risico op een ernstige afloop is zo laag, dat het in wezen niet te kwantificeren is. En bovendien doen al deze voorzorgsmaatregelen duidelijk niets. Iedereen test sowieso positief.

Op de een of andere manier zijn het altijd de mensen met het minste risico die de meeste Corona-onzin moeten slikken. Kinderen hebben bijna twee jaar lang afgewisseld tussen langdurig sociaal isolement en antiseptische gevangenissen die ooit bekend stonden als scholen. Professionele atleten zijn waarschijnlijk de zwaarst geteste demografische groep ter wereld. De bevolking in de werkende leeftijd met een lager risico wordt het zwaarst getroffen door de vaccinmandaten, capaciteitslimieten en hygiëneregels. Ondertussen, als je een zittend gepensioneerde bent en je vindt het niet erg om niet naar de kroeg te gaan, dan is je leven nauwelijks veranderd sinds dit allemaal begon.

Insluiting is ontdaan van elk denkbaar doel; zelfs de mensen die het circus regisseren kunnen niet meer uitleggen waarom we dit doen. Als je het aan vooraanstaande vaccinateurs als Karl Lauterbach vraagt, zullen ze je vertellen dat dit komt omdat we hypothetische toekomstige varianten moeten afweren – een lachwekkende rechtvaardiging, die altijd eeuwig zal voortkomen. Het is tijd om hier een einde aan te maken. Het is tijd om te stoppen met testen en de maskers en het vaccineren, het is tijd voor de hysterici om hun mond te houden en naar huis te gaan.