Stress heeft een geur en honden kunnen het ruiken – nieuw onderzoek

Luister naar dit artikel

Honden kunnen stress ruiken door menselijk zweet en adem, zo blijkt uit een nieuwe studie van Queen’s University Belfast-onderzoekers.

De studie omvatte vier honden uit Belfast – Treo, Fingal, Roet en Winnie – en 36 mensen.

Onderzoekers verzamelden monsters van zweet en adem van deelnemers voor en nadat ze een moeilijk wiskundeprobleem hadden gedaan. Ze rapporteerden zelf hun stressniveaus voor en na de taak en onderzoekers gebruikten alleen monsters waarbij de bloeddruk en hartslag van de persoon waren gestegen.

De honden leerden hoe ze een geuropstelling moesten doorzoeken en onderzoekers konden wijzen op het juiste monster. De stress- en ontspannen monsters werden vervolgens geïntroduceerd, maar in dit stadium wisten de onderzoekers niet of er een geurverschil was dat honden konden detecteren.

In elke testsessie kreeg elke hond de ontspannen en gestresste monsters van één persoon, met een tussenpoos van slechts vier minuten. Alle honden waren in staat om de onderzoekers correct te waarschuwen voor het stressmonster van elke persoon.

Clara Wilson, een promovendus aan de School of Psychology van Queen’s, legt uit:

“De bevindingen tonen aan dat wij, als mensen, verschillende geuren produceren door ons zweet en adem wanneer we gestrest zijn en honden kunnen dit onderscheiden van onze geur wanneer we ontspannen zijn – zelfs als het iemand is die ze niet kennen.”

Ze voegt eraan toe: “Het onderzoek benadrukt dat honden geen visuele of audiosignalen nodig hebben om menselijke stress op te vangen. Dit is de eerste studie in zijn soort en het levert bewijs dat honden stress kunnen ruiken door alleen adem en zweet, wat nuttig zou kunnen zijn bij het trainen van hulphonden en therapiehonden.

“Het helpt ook om meer licht te werpen op de relatie tussen mens en hond en draagt ​​bij aan ons begrip van hoe honden menselijke psychologische toestanden kunnen interpreteren en ermee omgaan.”

Een van de supersnuffelhonden die aan het onderzoek deelnamen, was Treo, een twee jaar oude cocker-spaniël.

Zijn eigenaar Helen Parks zegt:

“Als eigenaar van een hond die gedijt op snuffelen, waren we verheugd en nieuwsgierig om Treo te zien deelnemen aan het onderzoek. We konden niet wachten om elke week de resultaten te horen toen we hem ophaalden. Hij was altijd zo opgewonden om de onderzoekers van Queen’s te zien en zijn eigen weg naar het laboratorium te vinden.

“De studie heeft ons meer bewust gemaakt van het vermogen van een hond om hun neus te gebruiken om de wereld te “zien”. We geloven dat deze studie Treo’s vermogen om thuis een verandering in emotie waar te nemen echt heeft ontwikkeld. De studie bevestigde voor ons dat honden zeer gevoelig en intuïtieve dieren zijn en het is enorm waardevol om ze te gebruiken voor waar ze goed in zijn; snuiven!”

De onderzoeksresultaten zijn gepubliceerd in PLOS ONE. Het onderzoek is uitgevoerd door Clara Wilson (promovendus) en Kerry Campbell (MSc-student) aan de School of Psychology. Ze werden begeleid door Catherine Reeve, met ondersteuning bij het verzamelen van de menselijke fysiologische metingen van Zachary Petzel.

Bronnen: Queen’s University Belfast