Wat doen al die inactieve ingrediënten in voorgeschreven medicijnen echt met je?

Luister naar dit artikel

Wanneer u een medicijn gebruikt, kunt u zich alleen zorgen maken over het actieve ingrediënt. Het is tenslotte wat uw toestand verbetert. Uit een nieuwe studie blijkt echter dat de lijst van inactieve ingrediënten evenveel aandacht verdient, omdat sommige niet zo onbelangrijk zijn als hun naam aangeeft.

Orale pillen bevatten meestal 8 tot 35 inactieve ingrediënten, die worden toegevoegd om de eigenschappen van het medicijn te verbeteren en het vermogen ervan om door het lichaam te worden opgenomen te verbeteren. Sommige worden toegevoegd om het uiterlijk of de smaak te verbeteren en andere zijn vulstoffen. Helaas kunnen veel van deze ingrediënten andere problemen veroorzaken, zoals allergische reacties, en anderen kunnen voedselintoleranties verergeren.

Senior auteur van de studie, gastro-enteroloog Dr. Giovanni Traverso, werd geïnspireerd om inactieve ingrediënten te onderzoeken na de behandeling van een patiënt met coeliakie die een reactie had gehad op een medicijn dat werd gebruikt om maagzweren, omeprazol, te behandelen. De inactieve ingrediënten waren afkomstig van tarwe.

Dr. Traverso en een team van onderzoekers keken naar een openbare database met informatie over meer dan 42.000 orale medicijnen die in de VS zijn voorgeschreven en de meer dan 350.000 inactieve ingrediënten die deze medicijnen bevatten. Ze ontdekten dat dit geen uniek probleem was. Ongeveer 45 procent van de pillen bevat bijvoorbeeld lactose als een actief ingrediënt, ondanks het feit dat veel mensen lactosetolerant zijn. Pillen bevatten ook vaak chemische kleurstoffen.

Je denkt misschien dat deze inactieve ingrediënten aanwezig moeten zijn in hoeveelheden die niet groot genoeg zijn om veel impact te hebben, maar dat is niet waar. Volgens gegevens van de National Library of Medicine vormen actieve ingrediënten iets meer dan een kwart van het gewicht van een pil, terwijl het resterende gewicht afkomstig is van de inactieve ingrediënten.

De onderzoekers ontdekten dat 93 procent van de pillen ten minste een van de 38 bekende allergenen heeft en bijna allemaal stoffen bevatten die problemen kunnen veroorzaken voor mensen met intoleranties voor voedingsmiddelen zoals gluten of suiker. Ongeveer 55 procent daarvan bevat een of meer FODMAP-suikers.

Inactieve ingrediënten kunnen zeer problematisch zijn voor ouderen en mensen met voedselallergieën

Een van de onderzoekers, biochemische gegevenswetenschapper Daniel Reker, zei dat dergelijke ingrediënten de meeste patiënten misschien niet storen, maar voegde eraan toe: “Er is echter een subpopulatie van patiënten, momenteel van onbekende grootte, die daar extreem gevoelig voor zal zijn en symptomen veroorzaakt door de inactieve ingrediënten. ”

Een ander probleem is dat de relatieve hoeveelheden van deze inactieve ingrediënten meestal niet worden vermeld op de verpakking van het medicijn. Bovendien, wanneer artsen patiënten medicatie voorschrijven, specificeren ze meestal alleen de dosering van het actieve ingrediënt en niet de algemene formulering, waardoor het moeilijk is om bepaalde inactieve ingrediënten te vermijden.

De complicaties kunnen zelfs erger zijn bij oudere patiënten, gezien het aantal verschillende medicijnen dat ze gebruiken. Hierdoor lopen ze het risico een veelvoud aan inactieve ingrediënten te hebben die ze gevoelig kunnen vinden voor opbouw in hun lichaam.

De auteurs van de studie schreven dat een patiënt die 10 voorgeschreven medicijnen per dag gebruikt – wat geen ongewoon aantal is voor degenen in hun gouden jaren – gemiddeld 2,8 gram inactieve ingrediënten per dag zal innemen. Dit is een ‘substantieel’ bedrag dat volgens hen moet worden overwogen.

Zij concludeerden dat met deze hulpstoffen rekening moest worden gehouden en dat clinici met deze ingrediënten rekening moeten houden bij het selecteren van bepaalde formuleringen voor patiënten. Natuurlijk kunnen veel van deze patiënten vinden dat het overslaan van risicovolle voorschriften ten gunste van natuurlijke behandelingen zelfs nog positievere resultaten zou kunnen opleveren zonder zoveel potentiële bijwerkingen.

Bronnen:

LiveScience.com

ScienceAlert.com